Rok z Narnią
12 miesięcy, 12 postów, a wszystko o Narnii. Enjoy it!
Tak to się zaczęło - Lew, czarownica i stara szafa.
Wojna, rok 1940. Czwórka rodzeństwa: Piotr, Zuzanna, Edmund i Łucja zostają ewakuowani z bombardowanego Londynu do wiejskiego domu Profesora Kirke. Na ich powitanie wyjeżdża sroga pani Macready, która za punkt honoru bierze sobie utrzymanie ciszy w ogromnym gmachu, co przy czwórce dzieci okazuje się karkołomne. Niestrudzone rodzeństwo postanawia zwiedzić cały dom. Najmłodsza Łucja natrafia na tajemniczą szafę w małym pokoju. Na szafę, która przenosi do innego świata. Do Narnii. 28 stycznia 2019 r.
Powrót do Narnii - Książę Kaspian.
Rodzeństwo Pevensie spotykamy na stacji kolejowej, w Londynie. Blisko rok później od wydarzeń z Lwa, czarownicy i starej szafy, a tuż przed ich rychłym rozdzieleniem. Edmund i Piotr jadą do innej szkoły, a Zuzanna z Łucją do innej. To ostatni moment przed ich rozłąką na co najmniej 10 miesięcy. Między wierszami możemy odczytać sceptyczny stosunek C. S. Lewisa do niekoedukacyjnych szkół z internatem. Nagle czują kłucie w plecach, a następnie bliżej nieokreślona siła ciągnie ich w nieznane do Narnii. Wnet okazuje się, że wezwał ich Książę Kaspian, który zadął w róg królowej Zuzanny. Rodzeństwo Pevensie wróciło do Narnii, która w żadnym stopniu nie przypomina Narnii z dawnych czasów. Starzy Narnijczycy zostali wygnani, a opowieści o lwie Aslanie „włożono między bajki”.
Przygoda na nowo - Podróż Wędrowca do Świtu.
Rodzeństwo Pevensie zostało rozdzielone. Młodsza dwójka: Edmund i Łucja nie dostali się w najlepsze miejsce, a mianowicie do domu w Cambridge. Zamieszkali u swojego nieznośnego i rozkapryszonego kuzyna Eustachego Scrubba. Chłopak uprzykrza im życie. I wydaje się, że robi to z ogromną satysfakcją. I nic dziwnego, że w takiej sytuacji kłótnia wisiała w powietrzu. Edmund, szarpiąc się z Eustachym, zwala ze ściany obraz, który okazuje się być zaczarowany. Całą trójkę przenosi w okamgnieniu na pokład Wędrowca do Świtu. Spotykają tam dobrych znajomych: mówiącą mysz Ryczypiska oraz Księcia Kaspiana. Ten drugi, choć zdziwiony, ale jednak pozytywnie zaskoczony przybyciem prawowitych władców Narnii, zdradza cel podróży. Musi odszukać zaginionych narnisjkich baronów (Reviliana, Berna, Argoza, Mavramorna, Oktezjana, Restimara i Rupa), którzy są lojalnymi przyjaciółmi ojca Kaspiana, których Miraz wysłał na pewną śmierć – na bezkresną przestrzeń oceanu.
W jakiej kolejności czytać Opowieści z Narnii?
Czy wiedziałeś, że „Opowieści z Narnii” można czytać na kilka sposobów? Jeśli nie, to już wiesz! Dzieło C. S. Lewisa składa się aż z 7 tomów. I wcale nie powiedziane, że musisz rozpoczynać historię z Piotrem, Zuzanną, Edmundem i Łucją. Możesz najpierw wyruszyć w przygodę z Siostrzeńcem Czarodzieja – Digorym i jego przyjaciółką Polą, aby zobaczyć jak „Narnia” powstawała.
Srebrne krzesło - kontrowersyjny tom Narnii.
Julia Pole i Eustachy Scrubb są głównymi bohaterami tej historii. To na ich barkach spoczywa odszukanie księcia Riliana, syna Kaspiana X. Tak, to ten sam Kaspian, co z tomu drugiego i trzeciego. Tylko, że trochę starszy. No dobra, sporo starszy! Bo jak wiemy, w Narnii czas płynie inaczej. Tak więc, staruszek Kaspian powoli zbliża się ku tamtemu światowi, a jego jedyny potomek dawno temu zaginął. Aslan przekazuje Julii Pole wskazówki, dzięki którym odnajdą królewicza Riliana. Po naradzie ze sowami (na „Sowim Sądzie”) wyruszają w podróż ku Północy Narnii, ale nie sami. Pomagać im będzie osobliwy błotowij – Błotosmętek.
Inna Narnia - Koń i jego chłopiec.
Szasta podsłuchuje rozmowę, z której dowiaduje się, że jego ojciec chce go przehandlować, a Tarkaan Anradin (kalormeński bogacz) chętnie nabyć. Tym samym wychodzi na jaw, że chłopiec został adoptowany i to z naprawdę niskich pobudek. Rybak Arszisza przygarnął Szastę wyłącznie po to, aby ten wykonywał jego najcięższe obowiązki. Gdy przekalkulował sobie, że sprzedając „syna” może zyskać o wiele więcej, decyzję podjął bez zawahania. Chłopak, zdając sobie sprawę z nieciekawej przyszłości, postanawia uciec, nim Tarkaan z Arsziszą dobiją targu. Dosiada konia Kalormeńczyka, a ten ku jego zdziwieniu przemawia, a następnie przedstawia się jako Brihy-hinny-brinny-huhy-haaah, w skrócie po prostu Bri. Gadający koń zdradza, że pochodzi z Narnii – krainy, w której zwierzęta mówią jak i ludzie. Opowiada, że dawno temu pojmano go, a jego największym marzeniem byłoby powrócić w rodzinne strony. Szasta z Bri szybko dochodzą do porozumienia, co skutkuje wspólną ucieczką, jak najdalej od Kalormenu. W drodze do Archelandii, a w konsekwencji do Narnii napotykają innych tułaczy – młodą dziewczynę Arawis, która czmycha przed nieuchronną wizją ślubu ze starym wezyrem Ahosztą oraz jej mówiącą klacz Hwin. Zderzenie kulturowe wywołuje niemałe niesnaski, ale cel pozostaje jeden – wolność.
C. S. Lewis - autor nie tylko Opowieści z Narnii.
W ramach cyklu „Rok z Narnią” na Bywalcu Życia chciałbym przedstawić Wam szerzej sylwetkę autora „Opowieści z Narnii”, brytyjskiego uczonego, znawcy średniowiecza, krytyka literackiego i wykładowcy na Oksfordzie – C. S. Lewisa. Poznaj bliżej bestsellerowego pisarza, którego opowieści i historie zawładnęły wyobraźnią milionów czytelników na całym świecie. .
Opowieści z Narnii - motywy chrześcijańskie.
Nie jest tajemnicą, a jeśli już to wyłącznie tajemnicą poliszynela, że Clive Staples Lewis we wszystkich 7 tomach o Narnii poukrywał motywy biblijne czy szerzej – chrześcijańskie. Za co nie uniknął gromów ze strony ówczesnych krytyków, o czym już wiecie z postu „Top 10 narnisjkich ciekawostek”. Nie pozostaje nam nic – jak ruszyć tropem zakamuflowanych przesłań, aby jeszcze lepiej poznać „Opowieści z Narnii”.
Top 10 narnisjkich ciekawostek!
Narnia jest pięknym i rozbudowanym światem, który wciąż zaskakuje… mimo upływu lat i jakby się wydawało przeanalizowania tej historii na wszystkie możliwe strony. Każdy znajduje tutaj coś dla siebie, i to zawsze coś unikatowego.
Jak powstała Narnia? - Siostrzeniec Czarodzieja.
Digory Kirke to nikt inny jak profesor Kirke z pierwszej części Opowieści z Narnii – Lwa, czarownicy i starej szafy. Poczciwego dziadka tym razem poznajemy jako żądnego przygód chłopaka, który wraz z koleżanką Polą Plummer zakrada się na strych swojego wuja Andrzeja. Lewis postać Digorego nakreślił (w tamtym, jak i w tym tomie) jako niezwykle sympatycznego młodego/starego człowieka, któremu aż chce się kibicować. Przyjęło się, że Siostrzeniec czarodzieja opisuje powstawanie Narnii. I nic bardziej mylnego. Owszem, dostajemy odpowiedź na te zagadki, ale ten tom to coś dużo, dużo więcej. Młody Digory zmierza się ze śmiertelną chorobą swojej mamy. Za wszelką cenę chciałby wyrwać ją z rąk kostuchy. Nie może pogodzić się z tym, że w każdym momencie może odejść osoba mu najbliższa. Nikt z nim na poważnie nie rozmawia. Dorośli traktują go jak totalnie bezrozumne dziecko, co wywołuje u niego coraz większy strach, ból i cierpienie. Można doszukać się tutaj autobiograficznych wątków, ponieważ sam Lewis zmagał się z przedwczesnym odejściem swojej mamy Florence. Ostatnie nadzieje Digorego na uleczenie matki wykorzystuje wuj Andrzej. Czarodziej namawia chłopaka, aby przetestował jego nowy wynalazek – magiczne pierścienie, które działają jak teleporter do zupełnie innego świata. Samemu ekstrawertycznemu wujowi brakło odwagi, dlatego obmyślił plan, że czarną i ryzykowną robotę wykonają za niego dzieci. Digory i Pola w pierwszej kolejności odwiedzają Las pomiędzy światami, aby następnie dobrnąć do zrujnowanego kraju Charnu, gdzie wpadają w pułapkę królowej Jadis.
To już koniec Opowieści z Narnii - Ostatnia bitwa.
Krętacz przebiera Łamigłówka za Aslana, po tym jak znalazł w rzece skórę lwa. Narnijczycy dają wiarę w maskaradę i zaczyna się zabawa. Pamiętajmy, że to nie jest Narnia z czasów rodzeństwa Pevensie (Lwa, czarownicy i starej szafy a także Księcia Kaspiana) ani nawet z czasów Julii i Eustachego (Srebrnego krzesła). To Narnia mająca się ku schyłkowi. Zaniedbana, zblazowana, ponura. Niczym nie przypominająca siebie z swych najlepszych czasów. Sam król Tirian jest przekonany, że przypadła mu rola ostatniego władcy Narnii. Mieszkańcy krainy oczekują przybycia Aslana. Władca-Zza-Morza w Narnii nie pojawił się od wieków. Niektórzy w ogóle wątpią w jego istnienie. I na tym tle, Krętacz idealnie wpisuje się w nastroje, nadzieje, oczekiwania, lęki Narnijczyków, dając im fałszywego Aslana. Zamiary małpy są w sposób oczywisty nieczyste, operując strachem staje się faktycznym władcą i panem mieszkańców Narnii.
Opowieści z Narnii. Podsumowanie.
I nadszedł ten moment - moment pożegnania z Narnią i jej bohaterami ;). Przez 12 miesięcy (na Bywalcu Życia) publikowałem posty w ramach cyklu "Rok z Narnią". Warto podsumować wydarzenia z wszystkich 7 fantastycznych tomów oraz wybrać swoich ulubieńców.